مریم قاسمی‌نژاد گفت: به طور کلی با بررسی ۶ نماد فعال در صنعت «مواد غذایی به جز قند و شکر» مشاهده می‌شود اکثر نمادها رشد سودآوری بالای ۸۵ درصد را تجربه کردند و میانگین رشد سود ناخالص در این گروه حدود ۶۱ درصد بوده است.

به گزارش صدای بانک از پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا)، مریم قاسمی‌نژاد، کارشناس بازار سرمایه طی مصاحبه ای با اشاره به افزایش ۶۱ درصدی (به طور میانگین) در سود ناخالص شرکت‌های صنعت «مواد غذایی به جز قند و شکر»، بیان کرد: این ارقام نشان دهنده این است که تورم در صنعت غذا، برای شرکت‌های فعال در این حوزه سودآور بوده است و رشد قیمت فروش محصولات این صنعت بیشتر از هزینه‌های تمام شده آن بوده است.
این تحلیلگر بیان کرد: در حوزه جهانی، آمارها حکایت از آن دارد که بالغ بر ۱۹۰ میلیون نفر در ۵۳ کشور جهان با بحران تامین غذا مواجه هستند که جنگ روسیه و اوکراین نیز این آمار را افزایش داده است. حال ایران می‌تواند با برنامه‌ریزی دقیق از طریق صادرات محصولات غذایی به این کشورها، سود خوبی از این طریق بدست آورد. همین طور با افزایش نرخ دلار، شرکت‌های غذایی که صادرات محصول را در برنامه خود دارند می‌توانند ارزآوری خوبی برای کشور به ارمغان بیاورند.
او گفت: در طول یک سال گذشته قیمت سهام صنعت «غذایی و آشامیدنی بجز قند و شکر» به طور میانگین ۱۳.۵ درصد کاهش داشت؛ اما در دو هفته گذشته و با توجه به ابلاغ بسته ۱۰ بندی حمایت از بازار سرمایه شاهد رشد نمادهای فعال در این صنعت و بازدهی تقریبا ۴ درصدی بوده‌ایم.
این کارشناس بازار سرمایه افزود: ارزش بازار این صنعت حدود ۲.۷ درصد از ارزش کل بازار را شامل می‌شود و به طور کلی صنعت غذایی همبستگی مستقیمی با رشد و توسعه اقتصادی و تولید ناخالص داخلی کشور دارد که برای دستیابی به عملکرد مناسب و سودآوری در این صنعت، اجرای برنامه‌های مدون مانند کاهش تصدی‌گری دولت، مشارکت بیشتر بخش خصوصی، افزایش سرمایه‌گذاری‌های دولت در جهت توسعه زیربناها و حمایت از شرکت‌های فعال در این صنعت حیاتی است. در این میان می‌توان به فعالیت‌ها و سیاست‌های دولت به خصوص وزارت کشاورزی در جهت حمایت از شرکت‌های غذایی و کشاورزی اشاره نمود.
او گفت: ۶ رویکرد وزارت جهاد کشاورزی برای خودکفایی در محصولات اساسی می‌تواند در نهایت به حمایت از شرکت‌های فعال در حوزه غذا در کشور منجر شود. اجرای الگوی کشت، تمرکز بر قطب‌های تولید، توسعه کشاورزی قراردادی، شناسایی سیستم‌های کم نهاده و پرنهاده، ساختار دسترسی به نهاده و خدمات و اثرگذاری بر قیمت تمام شده محصولات را می‌توان ۶ رویکرد مورد اشاره نام برد.
همان‌طور دولت برنامه‌های جدی‌ای جهت خودکفایی دانه‌های روغنی در دستور کار دارد که باتوجه به زمانبر بودن این طرح، پیش‌بینی می‌شود طی ۴ سال آینده ۵۰ درصد خودکفایی در کشور ایجاد شود.