بررسی‌ها حاکی از آن است که تهاجم روسیه به اوکراین و تشدید بحران انرژی موجب شده‌است تا برنامه‌ریزی کشورها برای بهره‌برداری از انرژی هسته‌ای دستخوش تغییرات جدی قرار گیرد.

به گزارش صدای بانک از خبرآنلاین، بحران جهانی انرژی ناشی از تهاجم روسیه به اوکراین باعث افزایش علاقه به منابع انرژی جایگزین، از جمله هسته ای، در سراسر جهان شده است با این حال، سن زیرساخت های هسته ای و این واقعیت که این فناوری در بسیاری از کشورها وارد حالت حذف تدریجی شده است و مقاومت مداوم در برابر پروژه های هسته ای جدید، چرخش سریع برای بسیاری از برنامه های هسته ای را پیچیده می کند.
بیشتر برنامه های انرژی هسته ای در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد، واقعیتی که در عصر راکتورهای هسته ای امروزی منعکس می شود، با این وجود تعداد برنامه های هسته ای در جهان برای چندین دهه کاهش یافته است، علی‌رغم اینکه لهستان در پایان اکتبر اعلام کرد که به دنبال شروع استفاده از انرژی هسته‌ای در سال ۲۰۳۳ است اما کشورهایی از جمله بلژیک، آلمان، سوئیس و اسپانیا در حال برنامه‌ریزی برای تعطیل کردن برنامه‌های هسته‌ای خود هستند.

رفتار متعادل در این فرایند را ایتالیا پیش گرفته است که در حال بحث در مورد استفاده مجدد از این فناوری در دولت راست‌گرای جدید خود با وجود کنار گذاشتن و حتی غیرقانونی‌شدن آن پس از فاجعه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ است ودر این بین چرخش های بیشتری در برنامه‌ریزی‌های هسته‌ای سوئد و هلند امکان پذیر است.
در این بین برخی گام‌های کوچک به سمت گسترش صنعت هسته‌ای در کشورهایی که به مخالفت سرسختانه با انرژی هسته‌ای معروف هستند، در حال انجام است، اما آنها با موانع مورد انتظار روبرو هستند. آلمان اخیراً توانایی استفاده از سه رآکتور باقی مانده خود را تا آوریل ۲۰۲۳ تمدید کرده است. در ابتدا، این کشور برنامه ریزی کرده بود که تمام راکتورها را تا پایان سال جاری تعطیل کند. در ژاپن که از زمان فاجعه فوکوشیما در سال ۲۰۱۱ تعداد راکتورهای فعال را به میزان قابل توجهی کاهش داد ممکن است سقف عمر رآکتورها افزایش پیدا کند.
در بلژیک، جایی که میانگین سنی راکتور بالای ۴۰ سال است، درخواست به تعویق انداختن تعطیلی یک راکتور در سپتامبر شکست خورد، در حالی که دولت پایان عمر سه رآکتور دیگر را از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ پس از تهاجم به اوکراین تمدید کرد.
با وجود تلاش دولت‌ها در برنامه‌ریزی‌های هسته ای، اهمیت نسبی این فناوری همچنان کاهش یافته است زیرا ظرفیت سایر انواع انرژی از هسته ای بیشتر شده است. گفتنی است که در سال ۲۰۲۱، این فناوری کمتر از ۱۰ درصد از برق جهانی را تولید کرد که از ۱۷.۴ درصد در سال ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ کمتر بود.