به گزارش "صدای بانک" ، در حالی که بانک‌های اقتصادهای نوظهور با شتاب بیشتری به سوی ایجاد رمزارز ملی حرکت می‌کنند، آن دسته از کشورهایی که اقتصاد تثبیت شده‌ای دارند، برای تغییر از ارز بی‌پشتوانه به ارز دیجیتال موضع محتاطانه‌تری را اتخاذ کرده‌اند.
طنز داستان اینجا است که بانک‌هایی که به طور بالقوه می‌توانند جهان را به عصر رمزارز پرتاب کنند، غیرمحتمل‌ترین گزینه‌ها برای تبدیل شدن به نخستین استفاده کنندگان از این فناوری هستند.

 در سه سال آینده یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر به رمزارز ملی دسترسی خواهند داشت
این چشمگیرترین یافته تحقیقات مذکور محسوب می‌شود که به درستی با عنوان «میهمان پشت در» توصیف شده است.
شرکت کنندگان در این تحقیق ۶۶ بانک را شامل می‌شوند که نماینده ۷۵ درصد از جمعیت و ۹۰ درصد از اقتصاد جهان هستند.
۱۰ درصد از بانک‌ها اعلام کردند که ظرف سه سال آتی نخستین رمزارز خود را صادر خواهند کرد؛ این رقم نماینده ۲۰ درصد جمعیت جهان است.
این بدان معنا است که رمزارزهای ملی، هرچند به طور متمرکز، این ظرفیت را دارند تا به طور تقریبی بلافاصله مورد استفاده حجم انبوهی از جمعیت قرار گیرند. هدفی که رمزارزهای خصوصی و استیبل کوینزها بیش از ۱۰ سال آن را نشانه گرفته‌اند.
«هیمانشو یاداف» یکی از بنیانگذاران صندوق ووداستاک در این باره گفت: برخی آنها (رمزارزها) را نادیده می‌گیرند و برخی بیشتر در آنها کند و کاو می‌کنند که در نتیجه منجر به ایجاد فضایی مثبت در اکوسیستم رمزارز می‌شود. توسعه دهندگان شروع به ساختن ابزارهایی خواهند کرد که تبادل بی‌نقص رمزارزهای ملی و خصوصی را میسر می‌کند و رقابت برای سلطه رمزارز کانون توجه این دهه خواهد شد.

بیشتر رمزارزهای ملی در بازارهای اقتصادی نوظهور ایجاد و عرضه می‌شود
این موضوع برای این دسته اقتصادها معنای زیادی دارد؛ اقتصادهای نوظهور از دیرباز همواره با مشکلاتی از قبیل نظام‌های پرداخت کارآمد، امنیت و جامعیت مالی روبرو بوده اند. ایجاد و صدور رمزارز ملی می‌تواند باعث کاهش یا حتی حذف برخی از این ناکارآمدی‌های سیستمی شود که بر سر راه توسعه و جهانی شدن این بازارهای نوظهور قرار گرفته اند.
«ناتالی سیمسون» مدیر ارشد اجرایی در شرکت مبادله رمزارز مستقر در استونی Coinsbit.io نیز در این خصوص گفته است: با افزایش تعداد کاربرانی که از فناوری بلاک چین (زنجیره بلوک) استفاده می‌کنند، صنایع مجبور می شوند تا به منظور حمایت از این ارزها برای خریدهای روزمره، نه تنها از این طریق تجارت کنند بلکه خود را نیز با آن وفق دهند. بازارهای جدیدی در کشورهای توسعه نیافته شروع به رشد خواهند کرد و مصرف کنندگان بیشتری از مجموعه اکوسیستم رمزارز بهره‌مند می‌شوند.

پول نقد افزایش پیدا می‌کند اما استفاده پرداختی از آن کاهش می‌یابد
رمزارزها دریچه‌های تازه ای را به سوی چگونگی استفاده مصرف کنندگان از پول باز می کنند. پول نقد به عنوان دارایی دخیره می‌شود اما برای پرداخت مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. حرکت به سوی جامعه ای عاری از پول نقد با توجه به روی آوردن مردم به روش‌های پرداخت جایگزین، بیش از پیش در مسیر پیشرفت قرار خواهد گرفت.
هرچه مصرف کنندگان برای استفاده از ابزار دیجیتال برای داد و ستد احساس راحتی بیشتری داشته باشند، سیر انتقال به رمزارز ملی بیش از پیش رنگ و بوی تحولی ذاتی و طبیعی به خود خواهد گرفت.
به گفته «مونیکا سینگر» مدیر شعبه آفریقای جنوبی شرکت کونسنسیس (شرکت نوآوری با تمرکز بر اتریوم)، گفت: به محض اینکه کاربران متوجه شوند که استفاده از رمزارز ملی چقدر آسان است، به سرمایه گذاری و آزمایش کردن رمزارزها مشتاق خواهند شد. رمزارزها در آینده به عنوان یک ذخیره ارزش استفاده خواهند شد.
دکتر «وولف کال» پروفسور رشته حقوق در دانشگاه حقوق سن توماس نیز معتقد است رمزارزها از قِبل افزایش استفاده و کاربرد رمزارزهای ملی منفعت خواهند برد.

بانک‌های کشورهای پیشرفته به سیستم های کنونی بنیادی خود اعتماد بیشتری دارند
با دقت به پاسخ‌های دریافتی از سوی بانک‌های مرکزی شرکت کننده در این تحقیق، می‌توان به وضوح دید که برخی آنان به ارزشی که بلاک چین به سیستم کنونی مدیریت انتقال و صدور پول آنها می‌بخشد، توجه کرده اند. انگیزه آنان برای صدور رمزارز ملی با کاربردهای متعدد عبارتند از : ثبات مالی، کارآمدی نظام پرداخت و البته امنیت اما جامعیت مالی در فهرست انگیزه های آنان در درجات پایین قرار دارد.
این موضوع نشان می‌دهد که این بانک‌ها اطمینان دارند که آنها برای افراد حقیقی و حقوقی و شرکت‌های تجاری پیشنهادهای مالی معقولی را ارائه می‌کنند که پاسخگوی نیازهای آنان است.
«جاستین نیوتون» مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران نت‌کی (Netki) در پاسخ به این پرسش که چرا کشورهای پیشرفته تمایل کمتری به صدور رمزارز ملی دارند، گفت: تبادل پول بی‌پشتوانه با رمزارز در دنیای امروز مثل مودم‌های روزهای ابتدایی اینترنت است. همزمان با افزایش استفاده، آنها همچون پلی میراث گذشته را به دنیای دیجیتال امروز وصل می‌کنند. در مورد اینترنت نیز می‌دانیم که این فناوری تا زمان ظهور دی‌اس‌ال و مودم‌های کابلی و سپس فیبرهای نوری، عملا وجود نداشت. به طور مشابه رمزارزهای ملی همیشه نسخه دیجیتال و در دسترس همتایان پیشین و آنالوگ خود هستند. در دسترس بودن آنها کار افراد را برای ورود و خروج به شبکه های نامحدود و آزاد راحت‌تر می‌کند.

اقتصادهای پیشرفته در مورد رمزارز ملی محتاط هستند
در حالی که بانک‌های مرکزی به سوی ایجاد رمزارز انحصاری خود حرکت می‌کنند، بانک های مرکزی کشورهای پیشرفته برای تغییرات و توسعه رادیکال در سیستم پولی خود نیاز چندانی حس نمی‌کنند.
«اسوت سدوف» بنیانگذار اسوِت‌ریتینگ (SvetRating) گفته است: سخت است که تصور کنیم چرا یک بانک مرکزی به طراحی یک ارز که تحت کنترل مستقیم دولت قرار ندارد، تمایل نشان دهد! بنابراین سخت است که پیش بینی کنیم سازمان‌های دولتی سرتاسر جهان چه موانعی را بر سر استفاده انبوه از رمزارز ملی قرار خواهند داد.
با این حال، تا اینجای کار تمام تلاش‌های آنان تاثیر بسیار ناچیزی بر توسعه رمزارزها داشته و تنها موجب کند شدن روند گسترش آن شده و هرگز رشد آنها را متوقف نکرده است.
بانک‌های مرکزی نقشی حیاتی در اقتصاد جهان ایفا می‌کنند، بنابراین اجرای هرگونه فناروی بلاک چین این قابلیت را دارد تا اکوسیستم اقتصادی را به شکلی مثبت رشد دهد. در حالی که بانک‌های مرکزی کشورهای باثبات‌تر در این حوزه محتاطانه پیش می‌روند، سازمان‌های دولتی قدرت فناوری بلاک چین را بیشتر درک می‌کنند.