به دلیل اینکه در اقتصاد ایران شرایط متفاوت از شرایط اقتصاد جهانی است و متغیرها بیشتر است، بنابراین، تحلیلگران بهتر است از جداول تحلیل حساسیت استفاده کنند.
به گزارش صدای بانک از پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا)، عضو هیئت مدیره شرکت سرمایهگذاری بوعلی و سامان ایرانیان درباره فرمول ارزشگذاری سهام در شرایط عدم اطمینان گفت: ارزیابی یا ارزشگذاری سهام و تعیین ارزش واقعی آن از موضوعات بسیار مهمی است که در بررسی و محاسبه ارزش دارایی و سهام شرکتها و همچنین در تصمیمات سرمایهگذاران بسیار حائز اهمیت است.
مجید امروی در این باره افزود: جهت ارزشگذاری شرکتها و داراییها، میتوان از مدلهای ارزشگذاری مختلفی چون ارزیابی بر اساس داراییهای شرکت، دیدگاه سودآوری شرکت، جریانهای نقدی و ارزیابی براساس معیارهای مقایسهای استفاده کرد.
به گفته امروی؛ روش ارزش جایگزینی نگاه به سودآوری آتی بنگاهها ندارد، روش تنزیل جریانات نقدی از مهمترین روشهای ارزشگذاری است و روشهای نسبی به طور عمده روش p/e و p/s را شامل میشود.
وی عنوان کرد: در بازار سرمایه ایران به دلیل نداشتن عمق تحلیلی، استفاده از روشهای مرسوم که به طور عمده روش (p/e) است رواج پیدا کرده است.
عضو هیئت مدیره شرکت سرمایهگذاری بوعلی و سامان ایرانیان ادامه داد: به دلیل اینکه در اقتصاد ایران شرایط متفاوت از شرایط اقتصاد جهانی است و متغیرها بیشتر است، بنابراین، تحلیلگران بهتر است از جداول تحلیل حساسیت استفاده کنند.
وی با بیان اینکه شرایط عدم اطمینان در مدل ها خود را لحاظ میکند، گفت: عدم اطمینان را نمیتوان حذف کرد ولی میتوان در گزارشات تحلیلی آن را مدیریت کرد. در شرایط عدم اطمینان بهتر است یک پرتفوی یا سبدی از مجموعه سهام را تشکیل داد.
عضو هیئت مدیره شرکت سرمایهگذاری بوعلی و سامان ایرانیان با اشاره به اینکه ارزشگذاری براساس سودآوری شرکت به ۲ روش ارزش ذاتی سهام و محاسبه P/E انجام میشود، اظهار کرد: در روش ارزش ذاتی سهام، قیمت عوامل اصلی و مؤثر بر ارزش سهام در نظر گرفته میشود و آن را از قیمت جاری بازار متمایز میکنند. در واقع هدف از تحلیل ارزش ذاتی سهام مقایسه آن با قیمت بازار است.
امروی بیان کرد: ارزش ذاتی سهام، ارزش واقعی یک شرکت یا یک دارایی است که بر پایه بررسی تمام ابعاد کسب و کار مورد نظر مانند صورتهای مالی، پتانسیل رشد شرکت و لحاظ کردن داراییهای مشهود و نامهشود انجام گرفته است.
وی اضافه کرد: ارزش فعلی جریانات نقدی که سهام یک شرکت در آینده برای سرمایهگذاران ایجاد میکند، تعیین کننده ارزش ذاتی سهام است. در نتیجه سود مورد انتظار آینده شرکت یکی از مهمترین عوامل در تعیین قیمت است. بنابراین ارزش ذاتی سهام با توجه به نرخ رشد آینده شرکت مشخص می شود.
عضو هیئت مدیره شرکت سرمایهگذاری بوعلی و سامان ایرانیان درباره ارزشگذاری به روش محاسبه P/E افزود: یکی از روشهای متداول برای ارزشگذاری سهام شرکتها، روش P/E است. این نسبت بیان کننده نسبت قیمت یک سهم به پیشبینی سود سهام آن است که با سودی معادل حداقل ریسک (شامل سود بانکی و سود اوراق مشارکت) قابل قیاس است.
امروی با بیان اینکه در همه بازارها روشهای مختلف ارزشگذاری وجود دارد. در بازار سرمایه زمانی که شرایط به ثبات رسیده، روش جریان نقدی مطرح است و عدم ایجاد جریان نقدی در بلند مت میتواند نگاه را به آن دارایی تغییر دهد و زمانی که بازار رشد کرده و توانایی توجیه ندارد، بسیاری از سرمایهگذاران سعی میکنند با روش جایگزینی آن را توجیه کنند.
وی در پاسخ به این سوال که P بر S در کدام قسمت ارزشگذاری قرار میگیرد، گفت: P بر S یک روش نسبتی است و در بین بازارها میتوان از آن استفاده کرد اما در اقتصادی که نوسانات در بازار سرمایه بالا باشد مردم به سمت بازارهای کم نوسان حرکت میکنند.