امروزه فن آوری اطلاعات اثرات شگرفی بر صنعت بانکداری داشته است. بانکها و مؤسسات مالی نیز حضور خود را با اهداف گوناگون در عرصه های تکنولوژی نوین تثبیت کرده اند. استفاده از فن آوریهای نوین در نظام بانکداری یک ضرورت انکارناپذیرست بنابراین ، بانکی در ارائه خدمات مطلوب و تمام وقت به مشتریان و به دنبال آن کسب سود، عملکرد بهتری دارد که از ابزارهای نوین پرداخت، بیشترین بهره برداری را داشته باشد.
در بسیاری از کشورهای توسعه یافته بانکداری خرد به استفاده از شبکه های اجتماعی همچون فیسبوک، یوتیوب و غیره مبادرت ورزیده تا از این طریق با بخش عمده ای از مشتریان خود که عمدتاً از نسل دیجیتال هستند، در فضائی ملموس با این نسل، که هماناً گستره ای مجازی است، ارتباط برقرار نمایند.
به عبارتی نسل دیجیتال بیش از آنکه در دنیای واقعی به تعامل بپردازد، به سیر و تعامل در دنیای مجازی اقبال دارد. ویژگیهای شبکه های اجتماعی چنین اقبال جهانی را فراهم می آورد. ویژگیهائی همچون امکان حضوردر فضای مجازی با هویت واقعی، اشتراک گذاری و یادگیری توسط افراد، ایجاد شبکه های دوستی، اعتماد به اطلاعات به اشتراک گذاشته شده به دلیل آنکه توسط فرد یا افرادی که در ارتباط هستند، انجام میپذیرد، امکان برقراری ارتباط و توسعه شبکه اطلاعاتی، استفاده از ابزارهای چند رسانه ای، بهره گیری از فناوری های روز، امکان گفتگوهای مستقیم و غیرمستقیم بدون محدودیت زمان، مکان، زبان و فرهنگ، تولید محتوا توسط افراد شبکه، سرگرمیهای متنوع و غیره از سایر ویژگیهای شبکه های اجتماعی هستند. افزون بر این امکان سفارشی سازی هر چیز از ارتباط تا خدمات، امکان یکپارچگی با دیگر ابزار ارتباطی مانند تلفن همراه، خبر رسانی و اطلاع رسانی بر اساس علایق و نیازها، ارتباطات غیررسمی، پشتیبانی از خلاقیتها و نوآوریها، نیاز نسل دیجیتال به استقلال در تولید، انتخاب، نشر و دریافتاطلاعات، همه و همه بر اهمیت شبکه های مذکور می افزایند.
بیش از 80 درصد کاربران اینترنت در دنیا از شبکه های اجتماعی مجازی برای امور روزمره خود استفاده میکنند، بنابر این خیلی باعث تعجب نخواهد بود که بخش عمده ای از این کاربران، فعالیتها و امور بانکی خود را نیز از طریق رسانه های اجتماعی مجازی انجام دهند.
بانکداری مبتنی بر شبکه های اجتماعی ابزاری برای تحقق اهداف بانکداری اسلامی به شمار می رود. علت اینکه بانکهای اسلامی با مبانی تئوریک بانکداری اسلامی فاصله گرفتهاند، عدم دسترسی بانکها به اطلاعات مشتری و عدمدسترسی مشتریان به اطلاعات بانکهاست. همیشه اطلاعات درون بانک مانند جعبه سیاه برای مشتری است کما اینکه بسیار رایج و مرسوم است که مشتری دو دفتر داشته باشد؛ یکی برای بانک و یکی برای خودش، یعنی اطلاعاتش را همیشه نسبت به بانک مخفی کرده است. در نتیجه بانک به اطلاعات او دسترسی ندارد و وقتی میخواهد در یک فعالیت اقتصادی مشارکت کند، اولین سوالی که برای بانک مطرح میشود این است که من چگونه به این مشتری اعتماد کنم؟
بررسی نقاط ضعف و قوت چنین بستری سبب شد تا بانک رفاه در اقدامی جالب و درخور تحسین افدام به راه اندازی رفاه شد یا گیمیفیکیشن کند. “رفاه شهر” یک بازی موبایلیست، که از طریق آن همه افراد می توانند بازی کنند، کسب و کار مورد علاقه شان را به طور مجازی راه اندازی کرده و با انجام بازی و تراکنش های بانکی (مانند خرید شارژ، پرداخت قبض و…) امتیاز جمع کنند، شهرخود را وسعت بدهند و علاوه بر آن از فروشگاههای معتبر اطراف محل زندگی شان مطلع شده و بواسطه بازی و اخذ کدهای تخفیف، به آن فروشگاه ها مراجعه کرده و خرید نمایند.
فروشگاههایی(پذیرندگانی) هم که دارای پایانه فروشگاهی بانک رفاه می باشند، می توانند با استفاده از این فرصت، نسبت به معرفی کسب و کار خود و ارائه تخفیفات ویژه به کاربران بازی، اقدام و به کسب و کار خود رونق ببخشند. این ابتکار بان رفاه از این جهت درخور مطالعه است که اولا در بستر بانکداری دیجیتال در شبکه ی تازه ای از فضای اجتماعی بنیانگذاری شده و دوما در قالب بانکداری دیجیتال به توسعه ی کسب و کار کمک می کند. با یک تیر دو نشان زدن در چنین طرحی می تواند ما را به آینده ی بانکداری دیجیتال در این بانک امیدوار کند.